Elif gibi yalnızım,
ne esrem var, ne ötrem.
Ne beni durduran bir cezmim,
ne de bana ben katan bir şedem var.
Ne elimi tutan bir harf,
ne anlam katan bir hareke...
Kala kaldım sehife 0rtasında.
Bir okuyan bekledim,
bir hıfz eden belki...
Gölgelsini istedim istedim bir dostun med gibi.
Sızım elif sızısı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuzu yazınız...